Een gezondheidscheck, doe je dat wel of doe je dat niet? Ik vind dat zelf ontzettend lastig! De afgelopen tijd ben ik er een aantal keer mee geconfronteerd en het wordt voor mij alleen maar lastiger: ik weet niet of ik een gezondheidscheck wil!

Commerciële bloedtests

Dit weekend zat ik op mijn gemak een eitje te eten in een leuke tent in Limburg met de Volkskrant erbij. Gewoon aan tafel. Er stond een uitgebreid artikel in “Bloednerveus getest”: 3 wetenschapsredacteuren hebben hun bloed opgestuurd naar een commercieel bloedtestbedrijf en het verslag ervan lees je in de Volkskrant. Specialisten, waaronder klinisch chemici kijken mee en geven commentaar. Op de achtergrond wordt het bloed ook in een ziekenhuislab getest.

Wat viel mij op?

• De testresultaten van het commerciële bloedtestbedrijf en van het ziekenhuislab verschillen behoorlijk! Daar worden diverse redenen voor gegeven, waaronder als belangrijke reden het feit dat het bloed naar het bloedtestbedrijf tenminste 24 uur onderweg is en verandert gedurende het transport.
• Bloedtestbedrijven en artsen hanteren verschillende normen zoals ondergrenzen, bovengrenzen en veiligheidsgrenzen voor geconstateerde waarden. Hoe betrouwbaar is dan eigenlijk wat je terugkrijgt?
• Er worden uitslagen inclusief interpretatie verstrekt zonder dat er kennis is gemaakt met de proefpersoon. Kortom, achtergronden als leeftijd, leefstijl, erfelijkheid en persoonlijke geschiedenis worden niet meegenomen, terwijl juist de context, ofwel het deelnemerprofiel, van grote invloed is op of een uitslag goed of minder goed is.
• Bij enkele commerciële testen worden er in de toelichting medisch verkeerde oorzaken en adviezen gegeven, die medisch gezien simpelweg onjuist zijn.
• Jaarlijks melden 700.000 mensen zich na preventief zelfonderzoek bij een huisarts. In de helft van de gevallen wordt opnieuw een (vorm van) onderzoek gedaan. Uiteindelijk wordt slechts 10% behandeld.
• Na confrontatie met bovenstaande constateringen past het commercieel bloedtestbedrijf fouten aan, schriftelijke vervolgconsulten worden geschrapt en toelichtingen worden gewijzigd.

Pfew…….. Daar schrik ik dus behoorlijk van! Niets menselijks is mij vreemd: ik eet en leef behoorlijk gezond maar ben ook heel af en toe benieuwd naar hoe het écht is met mijn gezondheid: heb ik B12 of D3-tekort, magnesiumtekort, ijzertekort, te hoog cholesterol? En aan de andere kant: ik voel me supergezond. Maar ja, sluimert er ondertussen niet al iets?

Daar spelen commerciële testbureaus natuurlijk gretig op in! Exploitatie van angst is immers een uitstekend verdienmodel. Aan mij hebben ze dan ook een goede: ik begin er op voorhand niet aan want ik kan er niet van slapen.

Lichaam laten doormeten door mesologen en andere deskundigen

Samen met mijn collega Maureen sta ik op heel veel gezondheidsbeurzen. Daar proberen we ook altijd van alles uit. Zo hebben we al met enige regelmaat van alles laten doormeten door diverse deskundigen en specialisten. De conclusie is eigenlijk altijd hetzelfde: mijn collega Maureen is kerngezond en met mij is van alles mis. Ik kan niet tegen melk, tegen koffie, tegen graan, ik kom flink wat mineralen tekort. En ga zo maar door. Ja, we lachen wat af onderweg, maar ondertussen ben ik telkens degene die van alles mankeert. Ik ben onderhand half dood…

Bodyscans: een professioneel inkijkje in je gezondheid

Bij Fitplein krijgen wij regelmatig verzoeken of wij dingen willen testen en er vervolgens een stukje over willen schrijven. Zo ook met een bodyscan. Onze eerste reactie is altijd: yes! Weer iets testen. Maar in dit geval hebben zowel Maureen als ik nee gezegd. Waarom eigenlijk? Want het is toch fantastisch dat het kan? Dat meen ik oprecht.

Je maakt uitgebreid kennis met een arts, er worden vervolgens intensieve metingen gedaan en er vindt een uitstekende follow-up plaats. In Duitsland is een preventieve healthcheck in de vorm van een bodyscan hartstikke normaal. En is het niet een fantastisch idee dat je ziektes in je lichaam kan opsporen vóórdat je er wellicht te laat bij bent en er niets meer aan kan doen? Nou inderdaad, En het gevoel ‘had ik maar…’ wil toch niemand achteraf hebben… Nou, ik verzeker je, ik ook niet!

Ik durf niet. Ik wil het niet weten. Ik voel me goed. Ik heb veel energie, ik slaap goed, ik eet gezond, ik sport met regelmaat. Laat Maureen maar gaan, denk ik nog.

Het uitstrijkje voor baarmoederhalskanker

Ja hoor, de oproep voor het bevolkingsonderzoek: het uitstrijkje om vroegtijdig te signaleren of er verschijnselen zijn die kunnen wijzen op baarmoederhalskanker. Die oproep krijg ik ook. Gek genoeg geef ik daar altijd gehoor aan. Dat is dan weer een soort automatisme. Vaak wel een paar maanden nádat ik de oproepkaart heb gekregen, maar toch… Ik ga. Afgelopen maand weer. Ik was niet eens bang voor de uitslag.

De mammografie: heb ik borstkanker?

Ik vergeet nooit meer dat ik daar twee jaar geleden een stuk over las van Marjolein Dubbers: Mammografie; weet waar je aan begint. Zij heeft hier goed onderzoek naar gedaan en schrijft een aantal zaken in haar artikel: dat het pletten van kankercellen kan leiden tot het verspreiden van tumorcellen bijvoorbeeld. Maar ook dat agressieve, snelgroeiende en veelal dodelijke tumoren doorgaans niet worden opgemerkt. En ook dat veel gezonde vrouwen worden behandeld en dat er gezonde borsten worden geamputeerd. Marjolein komt hiervoor in haar blog met een bijzonder goed onderbouwd feitenrelaas. En haar relaas sluit veel beter aan bij mijn intuïtie dan de wervende teksten in de oproepkaarten. Gelukkig ben ik pas 40. Dit is nog ver van mijn bed. Tenminste, als de leeftijdsgrenzen niet worden aangepast.

Gezondheidscheck voor mijn nieuwe AOV

De arbeidsgeschiktheidsverzekering…. Tsja, gezondheidscheck verplicht. Want hiermee verzeker je je alleen voor ziektes die nu nog niet bekend zijn. En een verzekeringsmaatschappij moet natuurlijk aan risicomanagement doen. Dus alleen gezonde mensen aannemen. Of bestaande ziektes uitsluiten voor de betreffende verzekering. Aiiiii. En ik wil geen onderzoek!

Steek ik mijn kop in het zand? Wat doe jij?

Soms vind ik mezelf uitermate kinderachtig. Doe nou even zo’n onderzoek en fok je niet zo op. Soms ben ik trots op mezelf dat ik zelf bepaal wat ik wil in mijn lichaam en me niet teveel laat leiden door wat hoort, door regels en gewoontes. Maar lastig vind ik het wel.

Wat doe jij eigenlijk? En waarom? Ik zou het super vinden als jij jouw mening onderaan deze blog wil delen. Hiermee help je niet alleen mij, maar ook andere lezers. Het is immers moeilijk om keuzes te maken als je zelf verantwoordelijk bent voor je gezondheid. En zeg nou zelf, we willen toch allemaal hetzelfde: zo lang mogelijk gezond blijven in dit leven?

Dank jullie wel voor jullie reacties!